सृजनानंद
पुन्हा एकदा वेणा....
खेळ जीवघेणा...
हाती येता सोनुला
विसरली यातना...
आईपण... पुन्हा एकदा आई झाले . यावेळी देवाने दिली एक गोड बाहुली :) आई होणे किती अवघड ... किती क्लेश्दायक.... पण हातातल्या सोनुल्या कडे पाहिले आणि सगळं सगळं विसरली...
एक मुलगा एक मुलगी.... कुटुंबाचा चौकोन परिपूर्ण झाला... अजुन काय हवे?
1 comment:
tumchaa sonula khupach aavdala.
Post a Comment